Γεια σας!! 💗💗
Το πρώτο μου άρθρο για το 2020! Ανασκόπηση των ταινιών της περασμένης χρονιάς! Από εκείνη που μου άρεσε λιγότερο μέχρι την αγαπημένη μου! Συμπεριέλαβα ταινίες με αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας το 2019. Όχι ταινίες που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα τότε (όπως τα αγαπημένα The Favourite, Green Book κτλ). Αμφιταλαντεύτηκα για τον αν θα είχε αυτή τη μορφή το άρθρο, γιατί έτσι, αναγκαστικά, αρχίζω πολύ αρνητικά, αλλά εν τέλη μου άρεσε που τελειώνω θετικά, με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς!
.
.
.
.
Gemini Man
Είμαι σίγουρη ότι δεν ήταν η ιδέα μου ότι την είχα ξαναδεί την ταινία. Τουλάχιστον τα περισσότερα κομμάτια της μιας και, δυστυχώς, δεν θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω πρωτότυπη ή ακόμα και ενδιαφέρουσα.
Kidnapping Stella
(Η Απαγωγή της Στέλλας)
Για να θεωρήσεις ότι την απαγωγή πρέπει να την κάνεις ξεχωριστό θρίλερ, μόνο από αυτή την μεριά, πρέπει να τα δώσεις όλα και είναι κάτι που θα ήθελα να δω. Το έκαναν; Ούτε καν το άρχισαν. Και φυσικά το ρομάντζο και η ανοησία των απαγωγέων δεν έχουν θέση σε μια τρομακτική ή αγωνιώδη ταινία.
Men in Black: International
(Οι Άνδρες με τα Μαύρα: Παγκόσμια Απειλή)
Επίσης γεμάτη κλισέ. Η κωμική της μεριά δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα τόσα κλισέ στη σειρά και το αναμενόμενο τέλος. Ό,τι έσωσαν, το έσωσαν ξεκάθαρα οι ηθοποιοί.
47 METERS DOWN: UNCAGED
Ο μυστηριώδης βυθός μου φαίνεται από μόνος του τρομαχτικός που απορώ πως οι ταινίες που θα ήθελαν να το αναδείξουν αυτό, καταφέρνουν να το υποβιβάσουν. Ένας καρχαρίας είναι από μόνος του τρομαχτικός, παρότι δεν κάνει όσα έκανε στην ταινία. Δεν χρειάζεται να φάει κάποιον στο πρώτο αναμενόμενο πλάνο για να τον φοβηθώ. Καθ'όλη την ταινία, τα λάθη της ήταν ολοφάνερα, έντονα και είναι άξιο λόγου πώς δεν τα έχουν καταλάβει οι ίδιοι ώστε να μην τα κάνουν.
Velvet Buzzsaw
(Βελούδινο Πριόνι)
Έπρεπε να είναι τρομακτικό. Δεν ήταν. Περισσότερο ασχολήθηκε με τη ζωή των πρωταγωνιστών. Είχε λίγο ενδιαφέρον, αλλά μόνο λόγω θέματος.
Triple frontier
(Τριπλό σύνορο)
Αρκετά αδιάφορη με κάποια κλισέ. Όχι τόσο έντονα ευτυχώς. Είχε κάποια καλά σημεία, όχι αρκετά για να αγαπήσω την ταινία.
The Hustle
(Η Κομπίνα)
Όχι ότι δεν κατάφερε να βγάλει κάποιες στιγμές σύντομου γέλιου. Ούτε τελείως αδιάφορο ήταν. Θα ήθελα σίγουρα να το είχε πάει αλλού στο τέλος. Βρίσκω ξεπεραμένες και χιλιοπαιγμένες αυτού του είδους τις ανατροπές. Συνέβη τόσες φορές σε ταινίες μόνο αυτού του άρθρου.
Dark Phoenix
(X-Men: Ο Μαύρος Φοίνικας)
Μετά από μια καλή χρονιά για τη Marvel, δεν περίμενα να έχει μια τόσο κακή. Μπερδεύτηκαν μέχρι και οι ίδιοι οι δημιουργοί με τις χρονικές αλλαγές, κάνοντας λάθη σε αυτή. Και δυστυχώς δεν ήταν τα μόνα. Καταρχάς, δεν καταλαβαίνω, γιατί ανά τα χρόνια, κάνουν λιγότερο καλή δουλειά με την αγαπημένη μου Mystique με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν μικρό παιδάκι. Από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι χαρακτήρες της ταινίας υποτιμήθηκαν, αν και υπήρχαν κάποιες καλές σκηνές.
Maleficent: Mistress of Evil
(Maleficent: Η δύναμη του σκότους)
Αχρείαστο sequel και η ταινία δεν απέδειξε το αντίθετο. Γνωρίσαμε λίγο καλύτερα κάποιους χαρακτήρες, όπως τον Φίλιππο. Όχι κάτι ιδιαίτερο. Όπως είπα "λίγο". Αρχίσαμε με θέμα τις 7 (2) θανάσιμες πεθερές. Κατέληξε σε μια ιδέα που δεν αναπτύχθηκε ποτέ. Στην καλύτερη αδιάφορη η ταινία και κρίμα, γιατί η πρώτη ήταν αρκετά καλή.
Playmobil: The Movie
(Playmobil: Η Ταινία)
Σίγουρα ήθελα περισσότερη εκμετάλλευση των playmobil σε αυτή την ταινία. Φέρονταν σαν animation που απλά έμοιαζαν με playmobil. Δεν είχαν τις ίδιες αρθρώσεις, δεν χρησιμοποιήθηκαν ούτε τα κτήρια αναλόγως και πολλά ήταν απλά σκηνικά. Δεν αισθάνθηκα τη μαγεία τους. Μου άρεσαν η μουσική και τα τραγούδια. Δεν ήταν κακή η ιστορία. Άρεσε στον εξάχρονο ξάδελφό μου. Μέχρι εκεί όμως.
In the Tall Grass
(Στα Ψηλά Χορτάρια)
Το καλό της ταινίας είναι ότι με έχει προδιαθέσει θετικά για το βιβλίο. Αλλά ως ταινία.. θέλει κι άλλη προσπάθεια.
Abominable
(Γέτι: Ο Χιονάνθρωπος των Ιμαλαΐων)
Ευχάριστη, με ωραίες εικόνες, αλλά ούτε κι αυτή η ιστορία είναι πρωτότυπη και αν και μοιάζει "παιδική", δεν μου αρέσουν τα μηνύματα και οι τρόποι που προσπαθούν πολλές ταινίες της DreamWorks να προκαλέσουν γέλιο.
Ευχάριστη, με ωραίες εικόνες, αλλά ούτε κι αυτή η ιστορία είναι πρωτότυπη και αν και μοιάζει "παιδική", δεν μου αρέσουν τα μηνύματα και οι τρόποι που προσπαθούν πολλές ταινίες της DreamWorks να προκαλέσουν γέλιο.
Captain Marvel
Avengers: Endgame
(Εκδικητές: Η τελευταία πράξη)
Καταρχάς, όλα -και εννοώ όλα!- τα περιμέναμε. Ήταν οι βασικές θεωρίες των fans. Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο. Δεν θεωρώ ότι παρουσίασαν κατάλληλα τους χαρακτήρες και δεν ανέπτυξαν καθόλου τις σχέσεις τους. Οι σκηνές μάχης δεν ήταν αρκετές για να 'σώσουν' την ταινία. Φυσικά υπήρχαν και καλές σκηνές, αν και κάποιες από αυτές ανήκουν στις διαγραμμένες. Οι ηθοποιοί φυσικά και ήταν εξαιρετικοί. Φυσικά και οι χαρακτήρες είναι αγαπημένοι μας ήδη από προηγούμενες ταινίες και γι΄αυτό με απογοήτευσε και περισσότερο η συγκεκριμένη.
The Lion King
(Ο Βασιλιάς των Λιονταριών)
Ένα αχρείαστο remake που δεν είχε να προσφέρει κάτι παραπάνω στην αρχική. Προφανώς είχε καλές σκηνές ή τραγούδια, αλλά λόγω του πρώτου. Προτιμούσα και οπτικά την animated, γιατί τώρα έβλεπα ένα άβολο ντοκιμαντέρ όπου τα ζώα μιλούσαν. Ήταν πολύ ρεαλιστικά τα γραφικά, αλλά φαίνεται πως δεν είναι πάντα καλό αυτό. Στις μικροδιαφορές της με την ταινία του '94, κατά κύριο λόγο, με κερδίζει το animation.
Doctor Sleep
(Δόκτωρ Ύπνος)
Αν και είναι συνέχεια της Λάμψης, με τον Danny ως ενήλικα πλέον, βλέπεται και ανεξάρτητα. Εισάγει διαφορετικούς χαρακτήρες, διαφορετικούς εχθρούς, που γνωρίζουμε αρκετά μέσα στην ταινία. Προσωπικά, θα προτιμούσα ή περισσότερο ή καθόλου ξενοδοχείο και συνδέσεις. Γιατί νιώθω σαν να πήγαν αναγκαστικά, σαν να προσπάθησαν να κάνουν αναφορές, ενώ δεν είναι πολύ έξυπνο να προσπαθήσεις να συγκριθείς με τον Kubrick και τον Nicholson μέσα σε μισή σκηνή. Δεν χρειάζονταν δηλαδή τα παρόμοια πλάνα για παράδειγμα. Και σίγουρα δεν χρειάζεται το πράσινο-μπλε χρώμα που βάζουν και δεν ξεχωρίζουν τα χρώματα.
Escape Room
Άρχισα να την βλέπω με αρκετή απαισιοδοξία, παρότι μου αρέσει το θέμα, αλλά η αλήθεια είναι, ότι σύντομα βελτιώθηκε. Δεν ξεχώρισε. Προσπάθησε να δώσει ιστορία στους πρωταγωνιστές, αλλά παρέμεινε στα συγκεκριμένα πρότυπα χαρακτήρων, με αποτέλεσμα να ξέρω μέχρι και ποιος και πότε θα πεθάνει και παρακαλούσε για sequel η ίδια η ταινία.
Ευτυχία
Υποθέτω είναι καλή για τα ελληνικά δεδομένα και γι'αυτό όλο αυτό το hype, γιατί κατά τ' άλλα, είχε λάθη. Πολλά. Και υποκριτικά σίγουρα. Χαίρομαι πάντως για την κατεύθυνση που είχε. Η βιογραφία είναι ένα είδος που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει ο ελληνικός κινηματογράφος.
Spider-Man: Far From Home
(Spider-Man: Μακριά από τον τόπο του)
Το κύριο θετικό της ταινίας είναι ότι ο Tom Holland είναι ένας αξιολάτρευτος spiderman! Είχε από τις σημαντικότερες post credit σκηνές, αν και η μία μπέρδεψε αρκετά την ταινία, αλλά θα δείξει στη συνέχεια. Αυτό που κυρίως με ενόχλησε είναι η αποτυχημένη ανατροπή και ο βιαστικός τρόπος που θέλησαν να την κάνουν. Εκτός από το ότι ήταν γνωστό από τα comics -ήταν πολύ γνωστό- είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο και στο Captain Marvel, λίγους μήνες πριν.
Star Wars: Episode IX - The Rise of Skywalker
(Star Wars: Skywalker Η Άνοδος)
Είχε πολλά κλισέ. Προς το τέλος πολύ ενοχλητικά. Παρόλα αυτά, μου άρεσε αρκετά η ταινία κατά τη διάρκειά της, έστω και με τα στραβά της.
How to Train Your Dragon: The Hidden World
(Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας 3)
Η τελευταία ταινία της τριλογίας. Ικανοποιητική τριλογία. Το ίδιο και το τέλος. Χωρίς να εντυπωσιάζομαι, είμαι ευχαριστημένη. Λαμβάνω τη μαγεία της, όμορφη εικόνα, αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία και καλά μηνύματα.
The Lego Movie 2: The Second Part
(Η Ταινία Lego 2)
Δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει την πρώτη, αλλά δεν τα πήγε καθόλου άσχημα. Η αποκάλυψη ήταν λίγο ανακατεμένη. Περίμενα την ανατροπή ως ένα σημείο, αλλά τη δέχομαι, μου άρεσε. Από το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είμαι πολύ ευχαριστημένη!
Last Christmas
Όμορφη χριστουγεννιάτικη ρομαντική κομεντί. Δούλεψε και το χριστουγεννιάτικο πνεύμα της και η ανατροπή της, αλλά όχι ότι δεν την έχουμε ξαναδεί. Και καθ' όλη τη διάρκεια της ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα.
Anna
Πολλά flashbacks και εκπλήξεις και σε αυτή την ταινία. Ενδιαφέρουσα ήταν όμως, αν και κουράστηκα να βλέπω αυτό το μοτίβο φέτος.
Dumbo
(Ντάμπο)
Remake μεν, απόλυτα διαφορετικό από την αρχική ταινία δε. Φάνηκε, μπορεί και πιο πολύ, το μήνυμα της και με έπειθε για αυτό!
The Professor and the Madman
(Ο Καθηγητής και ο Τρελός)
Ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη και με συνεχόμενη ροή (επιτέλους)! Βιογραφική και με καλές ερμηνείες.
Shazam!
(Σαζάμ!)
Με πιο κωμικό στυλ από αυτό που μας έχει συνηθίσει η DC και έχω να πω ότι της πάει! Τα παιδάκια ήταν όλα συμπαθητικά. Με τον 'κακό' και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα μπορούσε να γίνει και καλύτερη δουλειά.
Aladdin
Απόλυτα διαφορετικό σίγουρα δεν ήταν, όμως ήταν τόσο απολαυστική, με τόσο καλή επιλογή ηθοποιών, κατάλληλες ερμηνείες, μαγική μουσική και χημεία. Σίγουρα, θα άλλαζα όλη την ύπαρξη του Τζαφαρ και την βόλτα με το μαγικό χαλί. Αλλά πραγματικά διασκέδασα!
Aladdin
(Αλαντίν)
Απόλυτα διαφορετικό σίγουρα δεν ήταν, όμως ήταν τόσο απολαυστική, με τόσο καλή επιλογή ηθοποιών, κατάλληλες ερμηνείες, μαγική μουσική και χημεία. Σίγουρα, θα άλλαζα όλη την ύπαρξη του Τζαφαρ και την βόλτα με το μαγικό χαλί. Αλλά πραγματικά διασκέδασα!
Knives Out
(Στα Μαχαίρια)
Η ταινία "έχασε" επειδή θεώρησα πολύ προβλέψιμο τον ένοχο. Και στην αρχή και στο τέλος. Οπότε, σίγουρα δεν θα μπορούσε να πάρει την θέση που θα έπαιρνε αν με εξέπληττε, μιας και κατά τα άλλα, ήταν πραγματικά καλή ταινία! Στα συν, οι ηθοποιοί, οι χαρακτήρες, η μουσική, η σκηνοθεσία και ο εκσυγχρονισμός ενός κλασικού είδους, αλλά θα ήθελα καλύτερο σενάριο.
Us
(Εμείς)
Ωραία ιδέα, ωραία εκτέλεση, ωραίο τέλος, αν και πάλι το είχα υποψιαστεί. Και πάλι, χαίρομαι που συνέβη. Θα τολμήσω να πω ότι ίσως μου άρεσε και περισσότερο από το «Get out».
Ready or Not
Ωραία, ενδιαφέρουσα, ολοκληρωμένη ιδέα. Είχε αγωνία, είχε σύνδεση με τους χαρακτήρες. Είχε κάποια αναμενόμενα σημεία, αλλά μπορώ να τα ξεπεράσω. Εκτίμησα και την αισθητική και το χιούμορ της ταινίας. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για φέτος!
Ford v Ferrari
(Κόντρα σε Όλα)
Παρότι δεν με ενδιαφέρει τόσο ως θεματική, κατάφερε να με ενδιαφέρει η ταινία, να αγωνιώ και να αισθάνομαι τους χαρακτήρες.
Pain and Glory
(Πόνος και Δόξα/ Dolor y gloria)
Απολαυστική, μεστή. Και σκηνοθετικά και σεναριακά και υποκριτικά ιδιαίτερη. Θέλω να την ξαναδώ σύντομα.
Once Upon a Time... in Hollywood
(Κάποτε στο Χόλιγουντ)
Χωρίς να περιμένουμε να δούμε κάτι συγκεκριμένο στην ταινία, ήταν τόσο απολαυστική που δεν με ένοιαζε το τέλος ή ο σκοπός της. Επάξια ανήκει στη δεκάδα μου για φέτος.
The Irishman
(Ο Ιρλανδός)
Κατάφερε να φέρει με το μέρος της τη μεγάλη της διάρκεια, χωρίς να κάνει κοιλιά, δεν έχασα στιγμή το ενδιαφέρον μου και μου μετέδωσε μια παράδοξη αίσθηση αισιοδοξίας στο τέλος. Καταλαβαίνω, ότι θα δυσκολέψει κάποιους η διάρκεια, αλλά εγώ δεν θα ήθελα να μειωθεί και με "θράσος" θα πω ότι θα προσπαθήσω να την ξαναδώ κιόλας. Ίσως την έχω αδικήσει λίγο με την ένατη θέση.
It Chapter Two
(Το Αυτό: Κεφάλαιο 2)
Σωστή η επιλογή να προσεγγίσει την κωμωδία τρόμου. Αν και πολλοί δεν το κατάλαβαν, προτιμώ που δεν το τερμάτισαν αυτό, γιατί θα ερχόταν σε απόλυτη σύγκρουση με την πρώτη. Είδα έναν πιο τολμηρό Pennywise, που μου είχε λείψει στην προηγούμενη. Η ταινία αναφέρθηκε και στο παρελθόν του, ήταν πιο παρανοϊκός, πιο τρομακτικός και συμμετείχε σε όλη την ταινία. Επέλεξαν να είναι μόνιμα κλόουν, ακόμα κι όταν μεταμορφωνόταν σε κάτι άλλο, παρέμενε κλόουν. Δεκτές οι διαφοροποιήσεις ομως. Οι ενήλικοι ηθοποιοί έπειθαν ότι είναι η ενήλικη εκδοχή των παιδιών που γνωρίσαμε και με ικανοποίησε η σύνδεση που κράτησαν, ακόμα και με flashbacks.
Alita: Battle Angel
(Αλίτα: Ο Άγγελος της Μάχης)
Λυπάμαι που ξεχάστηκε η ταινία, επειδή βγήκε στην αρχή της χρονιάς, γιατί ήταν μια πολύ καλή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Λάτρεψα και την ίδια την Alita, αλλά θα άλλαζα σίγουρα τον Hugo, δεν υπήρχε καλή χημεία και δεν με έπεισε και από μόνος του για κάτι.
Toy Story 4
Θα έλεγα πως και οι τέσσερις ταινίες έχουν κρατήσει πολύ ανεβασμένο τον πήχη στα animations! Έκλεισε πολύ όμορφα και λίγο συγκινητικά η ιστορία και με ένα έξυπνο ερώτημα.
Frozen II
(Ψυχρά κι Ανάποδα ΙΙ)
Αντάξια της πρώτης, υποστηρίζω απόλυτα την ύπαρξη δεύτερης, αν και δεν θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει και τρίτη. Οι τέσσερις ταινίες (συμπεριλαμβανομένων τις μικρού μήκους) καλύπτουν τις τέσσερις εποχές, μέσα στην ταινία είπαν ότι αυτή είναι η τελευταία περιπέτειά τους και το τέλος αυτή της ταινίας είναι ό,τι πιο κατάλληλο για τους χαρακτήρες. Ολοκλήρωσαν την πορεία τους. Υπήρξαν πολλές φορές που ήταν στα όρια να ξεφύγει κάτι και να γίνει ενοχλητικό, αλλά εντός ορίων και έμεινε στο αστείο και στο όμορφο.
John Wick: Chapter 3 – Parabellum
(John Wick: Κεφάλαιο 3)
Γνήσια ταινία δράσης με τον Reeves να είναι 100% σε αυτό, όπως και στις άλλες δύο! Πιστεύω ότι προσφέρει κιόλας στο είδος με κάποιες σκηνές! Εννοείται άψογα χορογραφημένες μάχες, εκμετάλλευση του περιβάλλοντος και μπορεί να είναι και η αγαπημένη μου της μέχρι τώρα σειράς.
Marriage Story
(Ιστορία Γάμου)
Μέσα από ρεαλισμό, χιούμορ, εξαιρετικές ερμηνείες και σκηνοθεσία έθιξε το θέμα του διαζυγίου -και το διαδικαστικό κομμάτι και τη σχέση της οικογένειας- με μεγάλη επιτυχία!
Parasite
(Παράσιτα/ Gisaengchung)
Δυνατοί χαρακτήρες με τους καλύτερους δυνατούς ηθοποιούς, έξυπνο σενάριο και ικανή σκηνοθεσία. Αδιαμφισβήτητα υπέροχη ταινία και όχι μόνο της χρονιάς.
Joker
Η καλύτερη ταινία, κατά τη γνώμη μου, για φέτος! Με μικρή διαφορά από τη δεύτερη. Αν άλλαζα κάτι στην ταινία, θα ήταν μια περιττή επεξήγηση που έκαναν σε ένα σημείο. Όχι κάτι σοβαρό. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο παρελθόν για τον Joker! Εξαιρετική ερμηνεία και το σημαντικότερο για μένα, είναι ότι έχουν καταφέρει να καταλαβαίνω τον κακό χωρίς να σταματήσει να είναι κακός. Δεν θα τον λυπάμαι όταν τον δω απέναντι από τον Batman. Τον συμπάθησα στην ταινία και θα συνεχίσει να είναι σπουδαίος κακός.
.
.
.
.
.
Πάντως, ευχαριστήθηκα περίπου τις μισές. Επιλέγω να το βλέπω θετικά. Υπήρχαν περίπου 20 καλές ταινίες.
Επειδή κάποιες αργούν να κυκλοφορήσουν στη χώρα, καθυστέρησα και εγώ λίγο το άρθρο, για να συμπεριλάβω όσο μπορώ περισσότερες, αλλά θα ήθελα να μου πείτε αν προτιμάτε να το ανεβάζω νωρίτερα.
Ελπίζω να απολαύσατε τις ταινίες της χρονιάς. Όχι μόνο όσες κυκλοφόρησαν το 2019, αλλά συνολικά. Εγώ είδα πάρα πολλές παλιότερες ταινίες που ήταν απίστευτα ωραίες!
Σίγουρα θα σας άρεσαν ταινίες που δεν άρεσαν σε μένα και το αντίστροφο! Ο καθένας που βλέπει μια ταινία, τη βλέπει με διαφορετικό τρόπο! Μπορείτε να μοιραστείτε τις σκέψεις σας και τις προτιμήσεις σας! Ποια ήταν η αγαπημένη σας ταινία, αν θα θέλατε να κάνω αφιέρωμα σε κάποια! Έχω σίγουρα κάποιες που θα ήθελα να συζητήσουμε και να τις αναλύσω περισσότερο!
Τα λέμε, λοιπόν, στο επόμενο άρθρο και σας εύχομαι καλό και απολαυστικό υπόλοιπο χρονιάς!
----------------------------------------------------------------------------------
Παρόμοια Άρθρα:
~Για όλες τις ταινίες που αναφέρθηκαν στο άρθρο υπάρχει η βαθμολογία μου στον λογαριασμό μου στο IMDb~
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου