Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Ξέρω τι Κάνατε Πέρυσι το Καλοκαίρι (I Know What You Did Last Summer) {1997}




Η πρώτη ταινία είναι σκηνοθετημένη από τον Jim Gillespie, με σενάριο του Kevin Williamson (σεναριογράφος του Scream). Είναι slasher ταινία του 1997 με πρωταγωνιστές τους:
   Jennifer Love Hewitt (The Client List, Καρδιοκατακτητές κλπ.),
   Freddie Prinze Jr. (Scooby-Doo: Ένας Τετράποδος Ήρωας, The House of Yes κλπ.)
   Sarah Michelle Prinze (Scooby-Doo: Ένας Τετράποδος Ήρωας, Η κατάρα κλπ.)
   Matthew Ryan Phillippe (Οι σημαίες των προγόνων μας, Δικηγόρος σκοτεινών υποθέσεων κλπ.)


Περίληψη

Μια παρέα, γυρνώντας από ένα πάρτυ, χτύπησε με το αυτοκίνητο έναν άντρα. Τι να κάνουν, τι να κάνουν; «Θα εξαφανίσουμε το πτώμα» , είπαν. Ε, λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε, αλλά αυτή η "ιδιοφυής"  ιδέα, δεν ήταν τόσο καλή τελικά. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα θα καταλάβουν ότι κάποιος ξέρει τι έκαναν πέρυσι το καλοκαίρι.


Εντυπώσεις


★★★☆☆  5,8 /10
Εντάξει, είναι μεν η κλασσική παρέα που την κυνηγάει ο σχιζοφρενής δολοφόνος, όμως έχει μυστήριο, αγωνία και ανατροπή. Δεν είναι εύκολο, από την άλλη, να παραλείψω το κλισέ "αήττητος κακός", που είναι λίγο υπερβολικό. Δηλαδή δεν φτάνει που δεν πεθαίνει, όλα είναι υπέρ του -εντελώς τυχαία- ακόμα κι αυτά που δεν εξαρτώνται από εκείνον. Βέβαια, κατά τη διάρκεια της ταινίας δεν σε ενοχλεί ιδιαίτερα αυτό. Είναι μία ταινία που μπορείς να δεις με την παρέα σου.


Σχόλια

(Προσοχή! Παρακάτω υπάρχουν Spoiler. Το παρακάτω κείμενο αφορά κυρίως όσους έχουν ήδη δει την ταινία. Προτείνω να την δείτε και να το διαβάστε μετά! 😊 )


1) Από την ταινία αυτό που μου έλειψε, κυρίως, είναι τα σημειώματα. Περίμενα περισσότερα... Τα θεωρώ ένα χαρακτηριστικό της ταινίας. Τουλάχιστον, έτσι όπως έχει επικρατήσει. Πριν δω την ταινία, ήταν το μόνο που ήξερα γι' αυτήν και ομολογώ πως απογοητεύτηκα από το συγκεκριμένο κομμάτι. Βέβαια, τι φταίει η ταινία, θα μου πείτε... Απλά απορώ πώς αντί να ξέρω για τον Ψαρά ή τον γάντζο ήξερα αποκλειστικά και μόνο για αυτά τα περιζήτητα σημειώματα που εν τέλει συμμετείχαν ελάχιστα μιας και ο Ψαράς είχε πιο τρανταχτούς τρόπους να δείξει την παρουσία του.



2) Είχε σίγουρα κάποια πολύ καλά σημεία όμως.
 

    Μου άρεσε που ο Ψαράς, όντας ψαράς, έσερνε τα θύματα του τραβώντας τα με τον γάντζο του.



      Ότι η Helen Shivers πέθανε λίγα μέτρα δίπλα από την παρέλαση. Εκεί που λες "Βγήκε σε κόσμο οπότε τα κατάφερε". Ο Ψαράς μας φορούσε μαύρα και λόγω παρέλασης είχε πολύ θόρυβο. Έτσι, κανένας δεν κατάλαβε τίποτα.



       Η αποκάλυψη για το πρόσωπο του Ψαρά και του τι είχε συμβεί, δηλαδή ότι δεν είχαν χτυπήσει τελικά αυτόν που νόμιζαν.



       Κάτι ρεαλιστικό που βρήκα στην ταινία, ήταν ότι ο Ψαράς δεν έτρεχε. Είχε και κάποια ηλικία άλλωστε... Στο κάτω κάτω τα κατάφερνε κι έτσι! 
  


Αυτά για σήμερα, τα λέμε στο επόμενο άρθρο μου με το sequel!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου